Hoera, geslaagd voor diepzee duiken!

De afgelopen 4 dagen hebben wij de Padi Open Water duikcursus gevolgd. Na een dag in het theorie lokaal kregen wij een dag oefenen in het zwembad. Vervolgens gingen we twee dagen met de boot twee uur varen naar Koa Tao (schildpad eiland) om daar onze echte duiken te maken en de laatste oefeningen te doen. In totaal moesten wij 4 duiken in diepzee maken voor het brevet. Je weet echt niet wat je ziet. Op TV lijkt het allemaal als een in een aquarium maar als je dan zelf tussen het koraal en werkelijk de mooiste vissen zwemt, is dat sensationeel. Het is echt prachtig te om te doen. Daar komt nog bij de spanning van het duiken. Alles is gewoon overweldigend, boven water en onder water. Het is er ook heel goed uit te houden. Boven water is het rond de 30 graden en het water heeft ongeveer dezelfde temperatuur.

Zoals eerder gemeld kon Cyra niet deelnemen aan de duikcursus omdat dit nog niet verantwoord was vanwege haar ziekte. Ze is de eerste dag echter wel mee gevaren op de boot naar de duiklocaties. Daar kon ze snorkelen, waarmee je ook al heel veel kunt zien van de onderwaterwereld. In die zin heeft ze dus niet zo heel veel hoeven missen.

De tweede dag gingen we weer naar Koa Tao en het daar dicht in de buurt gelegen Shark eiland. Deze naam heeft niets met echte haaien te maken maar meer met de vorm van het eiland (haaienvin). Overigens worden daar wel haaien gesignaleerd. Wij hebben veel gezien maar gelukkig geen haaien. Wel hebben we daar door grote scholen vis gezwommen en de gevaarlijk 'Triggervis' gezien. Deze vis is heel mooi en ook groot, maar kan agressief zijn en bijt. Uit de buurt blijven dus. Verder zag je velden vol met zee-egels die stekels hebben van wel 30 cm.

Op de eerste dag op zee kreeg Roland toch te veel last van de spanning. Sean (Mills) onze duikinstructeur heeft veel tijd aan hem besteed om de spanning weg te nemen. Echter de ruwe zee, zeeziekte, spanning van de boottocht enz. maakte dat hij zich gewoon niet kon ontspannen en het niet aandurfde. Roland was na de eerste dag zeer teleurgesteld omdat hij daardoor zijn brevet niet meer kon halen.
Met Sacha en mij ging het vanaf het begin een stuk beter. De oefeningen gingen soepel, inclusief het, wisselen van mondstuk, duikbril, duikpak in open zee aan doen met een loodgordel om je heupen en de noodopstijgingen.
Marleen had meer moeite. De eerste duik ging nog redelijk maar bij de tweede duik, stijl naar beneden, kreeg ze problemen met het klaren. Dat wil zeggen dat ze de druk in haar oren niet kon opheffen. Dit is wel van groot belang om te voorkomen dat je trommelvliezen in je oren niet scheuren. Zij moest daarom noodgedwongen het duiken staken. De tweede dag is ze wel meegegaan op de boot om Roland te steunen en ze kon natuurlijk snorkelen.

Omdat de eerste duikdag voor Roland zo tegenviel hebben wij en vooral Sean de duikinstructeur een hele tijd met hem gepraat. Wij wisten dat hij het wel kon. Gelukkig was de zee de tweede dag zo glad als een spiegel. Uit voorzorg had Roland een pilletje tegen zeeziekte gekregen. Bovendien was de boot voor hem ook niet nieuw meer waardoor hij zich al veel meer ontspannen voelde.
Sean is een Australiër, 34 jaar en kan geweldig met kinderen omgaan. Hij heeft de tweede duikdag vanaf het eerste moment heel rustig met Roland opnieuw alle stappen doorgenomen. Toen Roland er een keer overheen was, werd hij echt enthousiast. Omdat je voor een brevet minimaal 4 duiken moet maken, heeft Sean hem tijdens de lunchtijd en op een ander moment twee keer extra mee naar 12 meter diepte genomen. Vooral het gemak en de rust waarmee Roland het op het laatst dook was indrukwekkend.

Vanmorgen konden wij ons melden bij de duikschool voor de uitslagen van ons examen "PADI Open Water Diver". Roland vond het heel spannend of hij geslaagd was of niet. Tot onze opluchting waren we allemaal met uitzondering van Marleen en Cyra natuurlijk geslaagd. Dat betekent dat wij (Sacha, Roland en Gerard) overal op de wereld tot een diepte van 18 meter mogen duiken. Voor Roland geld de beperking dat hij voorlopig tot 12 meter diepte mag vanwege zijn leeftijd en als hij 16 jaar is ook tot 18 meter diepte kan.

Natuurlijk vergt het de nodige tijd, maar als je dat hebt is het zeker de moeite waard om de opleiding te doen. Het duiken gebeurt op de mooiste duikplekken ter wereld het is allemaal heel relaxed en je leert er ook best nog wel wat van. (Biologie, natuurkunde enz.)
Bovenal geeft het een heel voldaan gevoel als je het gehaald hebt.
Voor Roland geld dat hij een van de weinige 10 jarigen is die een PADI Open Water duikbrevet heeft. Dit is namelijk de ondergrens om de cursus te kunnen volgen.

Van de boottochten en de duiken zijn ook foto's en video gemaakt door de duikclub. Vooral de onderwater opnamen zijn natuurlijk uniek. Het geheel is op voor ons op een DVD gezet zodat we het thuis nog eens terug kunnen kijken.