Moslim eiland Koh Panyee

Doordat er zoveel gebeurd is het logboek haast niet up to date te houden. Omdat Koh Panyee echt wel bijzonder is hier even een kort verslag. Zoals al eerder gemeld, bleek bij aankomst in Phang Nga, dat Cyra ziek was en (samen met Marleen) naar het ziekenhuis in Phuket moest.

Sacha, Roland en ik zijn, na dat Cyra en Marleen met de ambulance richting Phuket waren vertrokken, om 14.00 uur zoals gepland begonnen aan onze trip naar Koh Panyee.
Het is jammer dat we dit slechts met zijn drieën konden doen. De baai van Phang Nga is echt adembenemend. In de zee van Andaman heb je heel veel krijtrotsformaties en eilanden.
Allereerst werden we met een songteuw (Toyota met overkapte laadbak) naar de pier gebracht. Daar zijn we vervolgens met een Duits stel en een aantal fransen op de longtailboot gestapt. Het weer was niet echt 100%. Zoals gebruikelijk in Thailand, was het warm en vochtig. Naar mate de reis vorderde werden de wolken ook dreigender.

Na een bezoek aan het James Bond eiland zijn we naar Koh Panyee gevaren. Daar kwamen we ongeveer tegen 18.30 uur aan en begon het donker te worden. Koh Panyee is een dorp midden op zee tegen een krijtrots (eiland) geplakt. Het hele dorp staat op palen, ongeveer 3 of 4 meter boven de zee. Al zou je dat niet zeggen, maar naar het schijnt heeft het 1800 inwoners. Verder is het volledig een moslim gemeenschap. Behalve aan de kleding, merk je dat aan het feit dat je er geen alcohol kunt krijgen en dat er een grote Moskee in het dorp staat.
Met een Frans stel, Pernelle en Landry en twee Engels jongens hebben wij daar als enige buitenlanders de nacht doorgebracht. We werden er zeer gastvrij ontvangen en hadden er keurige bamboehutten op palen boven het water. Het diner en ontbijt krijgen wij bij onze gastfamilie in huis. Sacha en Roland hebben 's avonds met enkele andere kinderen een film op TV gekeken. Het slapen op Koh Panyee was om meerdere redenen heel bijzonder. Om 21.00 gaat echt iedereen naar bed en 's morgens om 05.00 uur staat er een of andere gekke imam op zijn toren via enorme luidsprekers met het ochtend gebed wakker te schreeuwen. Als dat voorbij is denk je nog even te kunnen slapen. Nog geen kwartier later beginnen de vissers een voor een hun longtailboten met automotoren zonder demper te starten. Voor dat je het weet razen er van die racemonster om en onder je hut door. Een hut met een planken vloer waar je zo tussen de kieren door de zee kunt zien. Met andere woorden, het lijkt wel als of je midden in een race op een formule 1 circuit zit.

Om 06.00 uur dan toch maar opgestaan om vervolgens na het ontbijt terug gebracht te worden naar het vaste land. Onderweg op de boot nog een paar grotten, wilde apen en wandtekeningen uit de steentijd gezien. Heel indrukwekkend dus. Het was echt jammer dat Marleen en Cyra hier niet bij waren.